Πώς να καούν τα πάντα σε 112 απλά βήματα. Μικροφωνική/ Συγκέντρωση Παρασκευή 25/8 στις 19:30 στο Κουρμανιό

Πώς να καούν τα πάντα σε 112 απλά βήματα

Το ζήτημα των πυρκαγιών έχει μακρά ιστορία στην Ελλάδα. Είναι πραγματικά δύσκολο να εντοπίσεις στα χρονικά ένα καλοκαίρι που δεν είχαμε μια μεγάλη φωτιά που κατέκαψε μια περιοχή. Παρόλα αυτά φέτος είναι πιο εύκολο να μετρήσουμε τις περιοχές που δεν κάηκαν από αυτές που δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο. Οι ευθύνες για όλη αυτή την κατάσταση πάντοτε ήταν μετέωρες και αιωρούνταν πάνω από συνωμοσίες για ψυχικά ασταθή κόσμο που περιδιαβαίνει τη χώρα, βάζοντας ανενόχλητος φωτιές. Ένα μύθευμα, που ευτυχώς σήμερα έχει εξασθενήσει, καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια έπαιρνε τις ευθύνες από τις πλάτες του κρατικού μηχανισμού και τις τοποθετούσε ευλαβικά σε έναν αόρατο εχθρό. Ως ένας άλλος αόρατος εχθρός επίσης, παρουσιάζονται τα φυσικά φαινόμενα, όπως ο αέρας, που δείχνουν το κράτος παντελώς ανήμπορο μπροστά στη μανία της φύσης.

Πλέον είναι ελάχιστοι αυτοί και αυτές που δεν αντιλαμβάνονται την τεράστια ευθύνη του κράτους απέναντι σε όλη αυτήν την κατάσταση. Ανύπαρκτες αντιπυρικές ζώνες, απαρχαιωμένοι πυροσβεστικοί στόλοι, ανεπαρκές πυροσβεστικό προσωπικό και υποστελεχωμένα δασαρχεία αποτελούν μία περίτρανη απόδειξη ότι το ελληνικό κράτος αδιαφορεί πλήρως για το ζήτημα των δασικών εκτάσεων. Έτσι, ασχέτως εάν μιλάμε για ένα οργανωμένο σχέδιο επενδυτικών κεφαλαίων, ή για την κλιματική αλλαγή, προκειμένου να σταματήσει σήμερα μία φωτιά πρέπει να περιμένουμε να φτάσει στην θάλασσα.

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση όμως, εμφανίστηκαν πάλι όλα τα ρατσιστικά και μισαλλόδοξα αντανακλαστικά της κοινωνίας η οποία είδε στην περίπτωση της φωτιάς στην Αλεξανδρούπολη, να κρύβονται από πίσω μετανάστες, οι οποίοι κατ’ επέκταση έχουν σταλεί από τον Ερντογάν. Έτσι την ίδια στιγμή που δεκάδες μετανάστες βρίσκονταν καμένοι στην περιοχή Δαδιά στον Έβρο, φασίστες βρήκαν ευκαιρία να βγουν παγανιά και να κάνουν πογκρόμ σε όσους δεν έκαψε η πύρινη λαίλαπα. Ξεχνώντας φυσικά το γεγονός ότι έχουν έρθει για βοήθεια πυροσβέστες και αεροπλάνα από την Τουρκία, τα Βαλκάνια και σχεδόν όλη την Ευρώπη μπας και καταφέρουν και θέσουν υπό έλεγχο τις φωτιές.

Στον χορό λοιπόν της ρατσιστικής ρητορείας ξεκίνησαν να χορεύουν όλοι. Από κυβερνητικά στελέχη που πατώντας πάνω στα απανθρακωμένα πτώματα των μεταναστών προέβαλαν επιτακτικά το ζήτημα των μεταναστευτικών εισροών που το ίδιο το ελληνικό κράτος και οι συμμαχίες του δημιουργούν, μέχρι εφοπλιστές που κατηγορούν το ελληνικό κράτος για δήθεν ρατσισμό που δεν κηρύχθηκε εθνικό πένθος στην περίπτωση των νεκρών πιλότων του καναντέρ επειδή… ήταν Έλληνες. Λες και προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα έβαψε μαύρα η ΒΙΑΝΕΞ όταν κηρύχθηκε εθνικό πένθος για τους 700+ νεκρούς στην Πύλο. Ξαφνικά θα ξεχάσουμε πως τα πάντα καίγονται και όλα τα μάτια θα στραφούν στην Αλεξανδρούπολη, προσπαθώντας να αναζωπυρώσουν ρητορείες περί εθνικών απειλών και εθνικής συσπείρωσης.

Από το πολεμικό αεροδρόμιο στην Νέα Αγχίαλο λοιπόν, μέχρι την Ρόδο και από την Κέρκυρα μέχρι τον Έβρο το κράτος δολοφονεί, καταστρέφει και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να μην χάσει εκλογική πελατεία και κύρος από τις πυρκαγιές. Αναλώνεται σε τηλεοπτικά σποτάκια ενάντια στην ανθρώπινη αμέλεια και πουλάει ατομική ευθύνη. Έτσι βλέπουμε ότι το 112 στέλνει σωρηδόν μηνύματα σε όλη την χώρα όχι για να προστατεύσει τους πολίτες όπως αρέσκεται να δηλώνει, αλλά για να πετάξει από τις πλάτες του την ευθύνη για τυχόν απώλειες. Και αν σου καεί το σπίτι μην αγχωθείς. Θα σου δώσουν, κάποτε, μια αποζημίωση ξεφτίλας, όπως έκαναν και με τους 700 σεισμόπληκτους στο Αρκαλοχώρι Κρήτης που 1μιση χρόνο τώρα είναι ακόμα σε κοντέινερ. Εκτός εάν έχεις καμία βιομηχανική μονάδα ή κανένα ξενοδοχείο πάνω στο κύμα όποτε με την αποζημίωση θα κάνεις την τέλεια ανακαίνιση που ονειρευόσουν τόσο καιρό.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι πυρκαγιές σαν φαινόμενο. Πυρκαγιές πάντοτε γίνονταν και πάντοτε θα γίνονται. Το πρόβλημα είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο που χαλάνε δισεκατομμύρια για να αγοράσουν Αύρες για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις των πυροσβεστών. Που χαρίζονται χρέη σε μεγαλοεπιχειρηματίες και όχι σε πυρόπληκτους. Που στην τελική περιμένουμε ένα κράτος δολοφόνο να μας σώσει.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Μικροφωνική/ Συγκέντρωση Παρασκευή 25/8 στις 19:30 στο Κουρμανιό

Αναρχική Ομάδα A batalha

abatalha@espiv.net

abatalha.espivblogs.net

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *