Η υπόθεση με την έκρηξη στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων έχει πάρει δυσθεώρητη δημοσιότητα για ευνόητους λόγους που θα αναλυθούν παρακάτω. Ένας αναρχικός αγωνιστής, ο Κυριάκος Ξυμητήρης, πέφτει νεκρός από εκρηκτικό μηχανισμό και τραυματίζεται ταυτόχρονα βαριά άλλη μία συντρόφισσα. Από εκεί και πέρα, αυτό το γεγονός υπήρξε η αφετηρία για μία κυβερνητική τρομοϋστερία εφάμιλλη του 2002. Αγανακτισμένοι κάτοικοι να ουρλιάζουν ότι είχαν γείτονες τρομοκράτες, μπάτσοι να έχουν επιδοθεί σε ένα όργιο παρακολουθήσεων και συλλήψεων, κυβερνητικοί εκπρόσωποι να βγάζουν λογύδρια για την υπεράσπιση της δημοκρατίας από μειονότητες και τέλος τα πιστά σκυλιά του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, οι υπάλληλοι προέδρων της Superleage με ένσημο ρουφιάνου/δημοσιογράφου να ξερνάνε οχετό αδιακρίτως.
Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα εξής. Ο σύντροφος που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή δεν πέθανε επειδή έκανε το χούι του. Γίνεται μια προσπάθεια παρουσιαστεί ως διαταραγμένος, με ψυχολογικά ζητήματα που έφτιαχνε βόμβες αδιακρίτως. Αντιθέτως ήταν από τους αγωνιστές που επέλεξαν την αναβάθμιση της βίας στην σύγκρουσή του με το σύστημα καταπίεσης. Ένα σύστημα που γεννάει νεκρούς εργάτες και εργάτριες καθημερινά· στα σύνορα, στα εργοτάξια, στα τρένα και στα πλοία, μέσα στα αστυνομικά τμήματα και έξω από αυτά. Αυτή την επιλογή λοιπόν το κράτος την χρέωσε σε όλους. Σε φιλικούς και συγγενικούς κύκλους και σε άλλους αναρχικούς αγωνιστές που ξεκίνησε να διώκει από την πρώτη στιγμή.
Κορυφή σε αυτό το κρεσέντο διώξεων υπήρξε η σύλληψη και προφυλάκιση και του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος χωρίς πολλά- πολλά κατηγορήθηκε ότι σε ένα διαλυμένο από την έκρηξη διαμέρισμα, βρέθηκε ακέραιη μία σακούλα με το αποτύπωμά του. Έτσι λοιπόν, μπάτσοι-δικαστές-δημοσιογράφοι πέφτουν επάνω στο καινούργιο τους εύρημα, ο οποίος παρά το γεγονός ότι όπως και πάρα πολλοί άλλοι πρώην φυλακισμένοι αναρχικοί βρίσκεται υπό την στενή παρακολούθηση της αστυνομίας, καταφέρνει και ξεγλιστράει από την προσοχή τους.
Για αυτή τη σακούλα λοιπόν που τόσα και τόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί κρύφτηκε από πίσω το ελληνικό κράτος. Κρύφτηκαν από πίσω τα χαμένα βίντεο από το σημείο εκφόρτωσης των βαγονιών του τρένου που συγκρούστηκε στα Τέμπη, κρύφτηκε όλη η ελληνική εξωτερική πολιτική που στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά θάλασσα, που έχει κάνει το επίπεδο διαβίωσης στη χώρα ένα σκαλί πιο πάνω από το veteran και που βάζουν εισαγγελείς να συρράπτουν CD από υποθέσεις όπως της Greek Mafia. Την ίδια στιγμή λοιπόν που πίσω από τη σακούλα γίνονται τα αίσχη, μέσα στη σακούλα έχουν μπει όλοι και όλες. Αναρχικοί, κομμουνιστές και συμπαθούντες διώκονται ασυστόλως. Η παρουσίαση του εσωτερικού εχθρού παίρνει σάρκα και οστά, παρουσιάζοντάς τον με κέρατα μοσχαριού και ουρά κατσίκας. Και το μοναδικό που μπορεί να αντισταθεί σε αυτήν την βαρβαρότητα είναι το δόγμα νόμος και τάξη.
Προφανώς και το κράτος και οι εφοπλιστές καναλάρχες δεν νοιάστηκαν για την ασφάλειά μας. Άλλωστε πρέπει να αποτελείς ένα ειδικό είδος μαλάκα για να πιστεύεις ότι στην χώρα με τους 200+ ετήσιους επιβεβαιωμένους θανάτους εν ώρα εργασίας ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο πέραν την διατήρησης της εξουσίας τους και των κερδών τους. Αυτό το κλίμα που χτίζουν δημιουργεί δύο πράγματα· από την μία αποπροσανατολίζει την κουβέντα από τα βασικά μας προβλήματα και από την άλλη δικαιολογεί την καταστολή και τα καινούργια μέτρα που σίγουρα θα έρθουν ενάντια σε όσους-ες συνεχίζουν και αντιστέκονται.
Σε μία κοινωνία λοιπόν που φυλλάδες χαρακτηρίζουν αγωνιστές και αγωνίστριες ως τα ορφανά του Κουφοντίνα, δηλώνουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας σε αυτά τα “ορφανά”. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι στεκόμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που παλεύουν την σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος και δη σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα. Και ο μόνος τρόπος για να το δηλώσουμε είναι μέσα από την συμμετοχή μας στους αγώνες εναντίον τους.
Απέναντι πάντα σε κράτος- μπάτσους- αφεντικά- δημοσιογράφους- δικαστές.
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 18:00 στη Περιφέρεια
Αναρχική Ομάδα
A Batalha
https://abatalha.espivblogs.net/
abatalha@espiv.net
