Ακολουθεί η ανακοίνωση αλληλεγγύης της αναρχικής ομάδας A Batalha:
Σήμερα στις 7 Μαρτίου φοιτητές και φοιτήτριες καταλαμβάνουν το Δημαρχείο των Ιωαννίνων, στα πλαίσια της κλιμάκωσης του αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, όπως επίσης και ως διαμαρτυρία για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη και την επακόλουθη προσπάθεια συγκάλυψης από μεριάς κράτους. Ένα καινούργιο κέντρο αγώνα στην καρδιά της πόλης μόλις δημιουργήθηκε και ανοίγει την κουβέντα στην τοπική κοινωνία για θέματα που τα ΜΜΕ όλο αυτόν τον καιρό κάνουν γαργάρα, αφού ασχολούνται με καυτά θέματα της επικαιρότητας όπως οι δηλώσεις του Νίκου Παππά ή του Πάνου Βλάχου.
Έτσι μέσα στην συνολική συγκάλυψη και σήψη που επικρατεί παντού γύρω μας, φοιτητές και φοιτήτριες, αγωνιστές και αγωνίστριες καταλαμβάνουν το Δημαρχείο της πόλης, αναδεικνύοντας αυτά που ουσιαστικά καίνε την κοινωνία. Ας τα πάρουμε ένα- ένα. Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια το οποίο έρχεται σε ψήφιση την Παρασκευή 8 Μαρτίου στη Βουλή αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια του κράτους στο να ανοίξει ακόμα περισσότερο τις πόρτες στους ιδιώτες για να εκμεταλλευτούν πέραν όλων των άλλων τομέων που έχουν μπει, και αυτόν της παιδείας. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο φυσικά και δεν αποτελεί ένα αίτημα κάποιου άλλου πέραν του κεφαλαίου το οποίο θέλει να παράγει ειδικευμένο εργατικό προσωπικό έναντι αδρής αμοιβής. Έτσι τα δημόσια πανεπιστήμια θα υποτιμηθούν ακόμη περισσότερο και όλο και λιγότερος κόσμος από την εργατική τάξη θα μπορεί να έχει πρόσβαση στην ανώτατη βαθμίδα. Και για τα λίγα σκυλιά της Δεξιάς που αποτελούν το μοναδικό κομμάτι της κοινωνίας που δεν είναι δύσπιστο για αυτό που έρχεται, μπορούν να κοιτάξουν και να δουν τους χιλιάδες φοιτητές από την Κύπρο, οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να σκάνε χιλιάρικα για να σπουδάσουν εκεί και καταφθάνουν ανά χιλιάδες εδώ.
Πέραν του νομοσχεδίου όμως η κατάληψη γίνεται και για το κρατικό έγκλημα που έγινε πέρυσι στα Τέμπη. Ένα έγκλημα που το κράτος ως βασικός υπεύθυνος καλείται να δικάσει τον εαυτό του και καλεί όλους και όλες εμάς να πιστέψουμε ότι θα είναι και αμερόληπτο. Εξεταστικές επιτροπές για γέλια, μάρτυρες που γνωρίζουν από πριν την κατάληξη της υπόθεσης, τηλεδικεία που ξερνάνε οχετό, παπάδες που καλούν τον κόσμο να σιωπήσει και ένας κόσμος στα κάγκελα για το πόση ξεφτίλα βλέπουν τα μάτια του καθημερινά.
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση λοιπόν που επικρατεί στη χώρα δεν είναι να απορείς πως ξεφύτρωσε αυτή η κατάληψη. Και αυτό γιατί παρ’ όλη την απάθεια και τον ωχαδερφισμό που επικρατεί γύρω μας, πάντα θα υπάρχει κόσμος που θα αντιλαμβάνεται την αδικία και πως απέναντί σε αυτήν μπορείς να αντιπαραβάλεις μόνο τον δικό σου αγώνα. Μακριά από ηγεσίες. Χωρίς ειδικούς. Χωρίς την κουλτούρα της ανάθεσης του προβλήματός τους σε τρίτους. Και κυρίως απέναντι σε μπάτσους, ΜΜΕ, μπράβους και αφεντικά. Η κατάληψη του Δημαρχείου λοιπόν είναι σημαντική και αυτό γιατί είναι λοιπόν από τις λίγες φορές που αυτοί που βρίσκονται μέσα στο Δημαρχείο σήμερα είναι με την μεριά του δίκιου.